Dag 23: Zondag 16-08-2015

Om 08.30 uur staat de bus voor de deur en gaan we op weg naar het eiland Menjangan om te snorkelen. Eerst rijden we naar de 'office' in Lovina waar de spullen meegenomen moeten worden zoals flippers, duikplank enz. voor de mensen die dit niet zelf bij zich hebben, zuurstofflessen en de lunch voor tussen de middag. Stoffel gaat duiken en de rest van het gezelschap gaat snorkelen. Dan rijden we ruim 1,5 uur door het landschap van Bali en komen aan bij de vertrekplaats van de bootjes die ons naar het eiland brengen. We varen ruim een half uur op een toch wat ruige zee, zien de vulkaan die een paar weken geleden de reden was van het sluiten van de airports en komen aan bij een eiland dat ligt in ongelooflijk mooi blauw water, wit strand en een prachtig uitzicht. Tijdens de reis heeft de instructeur al verteld wat we wel en niet moeten doen. Iedereen heeft er zin in. Al snel liggen we in het water en het is een schitterende ervaring. Prachtig koraal, de meest mooi gekleurde vissen en zeesterren, een grote aquarium lijkt het wel. We genieten allemaal van al dat moois wat we zien. Een van de instructeurs snorkelt met Mees en hij is zo enthousiast van het feit dat Mees zo goed kan zwemmen en hem alles wil laten zien! Stoffel verteld dat hij 18 meter diep is gedoken met zijn duikmaatje en ook heel veel mooie vissen en koraal heeft gezien. na een uur snorkelen/duiken is het tijd voor de lunch en een wandeling op dit Bounty eiland. Foto's maken en dan varen we een stukje de zee op en gaan snorkelen/duiken vanuit de boot. De instructeur ontfermt zich over Anna en ook hier is het overweldigend wat we zien. Wat een kleuren en wat een prachtige onderwaternatuur. Anna vindt het fantastisch dat ze zoveel heeft gezien, een zeester heeft vastgehouden en komt er niet over uitverteld. We zijn het er over eens dat dit toch wel een van de topdagen is van onze vakantie. Dit smaakt naar nog veel meer! Ook de instructeurs laten op de terugweg weten dat zij ook hebben genoten van ons gezelschap, Hollanders die goed kunnen zwemmen, zeebenen hebben en kinderen die zo enthousiast zijn. Als we terugkomen bij de aanlegplaats van de boten worden we verwelkomt door apen, zij storen zich totaal niet aan de mensen en gaan gewoon door met hun dagelijkse bezigheden. We rijden weer terug en kijken terug op een dag om nooit meer te vergeten.